DATE MET DRACHTEN

Zaterdag 25 maart is de Friese Aero Club te gast in Drachten bij Vliegclub Fryslân. Voor het eerst vliegt de Friese Aero Club samen met Vliegclub Fryslân. Leden van de FAC maken een start op een MLA en leden van Vliegclub Fryslân vliegen in een tweezitter van onze club. Het wordt een dag van kennismaken en aftasten waar overeenkomsten en mogelijkheden liggen. 

De dag begint 's morgens om 9 uur met een keurige briefing in het havengebouw. Afgesproken wordt dat de zweefvliegtuigen aan de zuidkant van het veld hun circuit hebben en op het gras kunnen landen. Aangezien de wind oost is wordt er van baan 08 gebruik gemaakt. De motorzwever kan de zweefvliegtuigen in het verlengde van de baan naar voldoende hoogte slepen en vervolgens via het motorcircuit landen. Er wordt uitgelegd welke bebouwde gebieden vermeden moeten worden.

Na de briefing bouwen de Faccers hun zweefvliegtuigen op in de hoek van het veld naast baankop 08 en de motorzwever die ik eerder die week al naar Drachten had gevlogen, wordt uit de hangaar gehaald. Om kwart over tien vindt de eerste start plaats. 

Tijdens de eerste start blijkt dat de 900 meter lange startbaan lang genoeg is voor slepen met tweezitters. Ter hoogte van het havengebouw zitten we hoog genoeg om ruim over de bomen en boerderijen in het verlengde van de baan te gaan. 

Vergeleken met bijvoorbeeld vliegveld Hoogeveen, waar al vele jaren zweefvliegen en motorvliegen prima samengaan, heeft vliegveld Drachten een aantal voordelen. In het gebied in het verlengde van de baan zo langs de A7 is weinig bebouwing en dus een geschikt gebied om naar 1600 voet te klimmen. Rondom het veld zijn voldoende plekken om eventueel buiten te landen als dat nodig zou moeten zijn en de verharde baan zorgt ervoor dat de zweefvliegtuigen vlot beginnen te rollen en eerder loskomen dan slepen vanaf gras zoals op Hoogeveen het geval is. 

Aangezien het nog niet thermisch is, gaan we na zo'n tien minuten vliegen, op zo'n 200 meter het circuit op. Het geplande circuit aan de zuidzijde blijkt, door de snelweg die daar loopt en waar je niet overheen mag, een puntzak te hebben waarbij we in de laatste bocht naar final een scherpe bocht moeten maken. We doen dit met 110 km/h per uur en landen op het gras. Bij het uitstappen constateren we dat het gras nog te nat is en als we door gaan met landen op het gras, zullen we het veld beschadigen. Daarom besluiten we na deze vlucht op de asfaltbaan te landen en de scherpe bocht naar final te vermijden door net als de motorkisten een linkerhand circuit te gaan vliegen.

Na een paar starts komen we erachter wat het beste werkt. Op de hoek van de baan op het gras zetten we de tweezitter  startklaar en de motorzwever gaat op de andere hoek van de baan op het gras staan.

We houden de baan vrij tot we van de toren toestemming krijgen om van de baan af te starten met de sleep. 

Een zweefvliegtuig die het circuit op gaat kan niet even een driehonderdzestig graden bocht maken en dan wachten tot de baan vrij is om te landen. Dit zorgt ervoor dat startende MLA-kisten zo nu en dan even moeten wachten. Dit komt omdat het gras aan de noordkant van de baan,waar een MLA-taxiibaan ligt, te nat is.

De motorkisten moeten dus voor de start over de verharde baan backtrekken naar de startplaats. Wanneer het gras aan de noordkant en aan de zuidkant droog genoeg is, hoeven de motorkisten niet of nauwelijks op elkaar te wachten en kunnen de zweefvliegtuigen op het gras landen en de verharde landingsbaaan helemaal vrij houden. 

Er zijn vandaag wel vier sleepvliegers aanwezig. Allemaal willen ze zelf ervaren of vliegveld Drachten zich goed leent voor  sleepstarts. Stel je voor dat onze motorzwever door de week altijd op Drachten kan staan en dat wij dan bij thermisch weer een paar zweefvliegtuigen van Leeuwarden meenemen en op Drachten omhoog gesleept worden. Dat opent nieuwe mogelijkheden.

Ik sleep een stuk of tien zweefvliegtuigen omhoog. Sleepstarts met éénzitters en tweezitters gaan prima. De wind is enigszins cross met 5 knopen. De bomen zorgen voor enige turbulentie maar dat zijn we op Leeuwarden ook wel gewend.

Wij vliegen met hun leden in onze tweezitters en ondertussen vliegen zij met Faccers op hun MLA's. Ik mag Henk meenemen voor een vlucht in onze tweezitter. Dit wordt Henk z'n eerste zweefvliegvlucht. Bij het vliegen merkt Henk op dat je bij het maken van een bocht in deze tweezitter behoorlijk voeten moet gebruiken. 

Tijdens het vliegen komen we erachter dat we beiden op dezelfde manier de vliegwereld zijn binnegerold. Henk kreeg van zijn vrouw een vliegcursus op vliegveld Drachten kado. Z'n vrouw zei: "Je wou toch altijd al leren vliegen" Toen ik dertig jaar geleden op de hobbybeurs in Leeuwarden een bord zag met 4 vluchten honderd gulden toen zei ook mijn vrouw: "Dat moet je doen, dit is je kans". 

Na deze vlucht stelt Henk voor dat ik met één van hun MLA's een vlucht ga maken. Hij krijgt de sleutels van deze mooie kist. We maken een vlucht naar het Lauwersmeergebied en vandaar naar Dokkum. 

Het zicht is uitstekend. We komen langs  Damwoude waar ik vele jaren voor de klas gestaan heb. Henk heeft tijdens zijn loopbaan bij defensie gewerkt. Het blijkt dat we beiden het vliegvirus overgedragen hebben op onze kinderen. Henk z'n zoon vliegt op een Apache helicopter en mijn zonen vliegen op een Triple Seven. Ondertussen bewonderen we de nieuwe Centrale As en zo komen we weer aan bij vliegveld Drachten.

Het vliegen in een MLA verschilt niet veel van het viiegen in onze motorzwever. Beide vliegtuigen hebben een Rotax motor. Het verschil zit voornamelijk in de spanwijdte en bij zweefvliegtuigen is meer aandacht besteed aan aerodynmische vormgeving. 

Sleepvliegen op Drachten kan heel goed en kan veilig samengaan met het vliegen van motorkisten. Wanneer het veld droog genoeg is kunnen de zweefvliegtuigen starten van de verharde baaan en landen op het gras aan de zuidzijde van de baan. Die strook is breed genoeg voor meerdere zweefvliegtuigen om vlak na elkaar te landen. Via de zijkant van het veld kunnen de zweefvliegtuigen weer naar de startplaats getrokken worden. Een circuit met een puntzak waarbij je een steile bocht naar final moet maken is niet wenselijk en ook niet noodzakelijk. Wanneer we onderstaand circuit aanhouden dan kan er veilig geland worden.

 

Bij A begint dan het circuit als we richting 26 vliegen, wat meestal het geval zal zijn en wanneer de wind oost is begint het circuit bij B. Op deze manier zou je ook een lierbedrijf kunnen houden. Het veld is er breed genoeg (220 meter) en lang genoeg (1100 meter) voor. Lierstarts maken terwijl vliegveld Drachten open is voor motorkisten die geregeld komen landen, is niet verstandig. Je zou dan net als op Hoogeveen pas kunnen lieren als het veld gesloten is voor motorvliegen. 

Normaal begint een date met een etentje. Vliegclub Fryslân heeft besloten om dit aan het eind van de dag te doen. In de opening van de hangaar, onder het bord verboden voor open vuur, staat een uitstekende barbeque voor ons klaar. De drank is gratis. Vliegclub Fryslân laat zien wat gastvrijheid is. 

Beste vliegers van Vliegclub Fryslân, jullie hebben ons een onvergetelijke dag bezorgd en de Faccers die ik gesproken heb tijdens de barbeque zeiden allemaal: "Dit smaakt naar meer".